നിന്റെയിഷ്ടങ്ങള്...
അവയെന്നുമെന്നില് നിന്നും
വിഭിന്നമായിരുന്നു.
നീ സ്നേഹിച്ചത്,
വര്ണങ്ങളുടെ ലോകത്തെയായിരുന്നു.
എനിക്കിഷ്ടം,
അന്ധകാരത്തിന്റെ അപാരതയും.
നീ മാറ്റത്തെ സ്നേഹിച്ചപ്പോള്,
ഞാന് പഴമയിലേക്കുള്ള
തിരിച്ചു പോക്കിലായിരുന്നു.
എന്റെ മൗനത്തെ ഭഞ്ജിച്ചത്,
എന്നും നിന് ചുണ്ടില്നിന്നുതിര്ന്ന,
വാക്പ്രവാഹമായിരുന്നു.
എന്നിട്ടും നമ്മളൊന്നായത്,
ദൈവത്തിന്റെ വികൃതിയാലാവാം,
അല്ലെങ്കിലത് വിധി വൈപരീത്യമാവാം.
മാതൃഭൂമി (ആഗസ്റ്റ് 27, 2008)
വിപരീതധ്രുവങ്ങള് ആണെങ്കിലും.....!
ReplyDelete.....ദൈവം അവരെ ഒന്നിപ്പിച്ചു :-)
Deleteകവിത കൊള്ളാം
ReplyDeleteനന്ദി :-)
Deleteരണ്ടും ചേര്ന്ന നല്ലോന്നിനാണ്...
ReplyDeleteഅതെ... :-)
Deleteവിധിവൈപരീത്യം
ReplyDelete:-)
Deleteനല്ല കവിത
ReplyDeleteനന്ദി :-)
Deleteഇഷ്ടങ്ങൾ വിഭിന്നമായിരുന്നെങ്കിലും
ReplyDeleteഈശ്വരൻ ഇരുവരെയും ചേർത്തു വെച്ചു
ഇതിനെ വിധി വൈപരീത്യം
എന്നു വിളിക്കാനെനിക്കാവില്ല
ജീവിക്കുക ഒരുമയോടെന്നും
ആശംസകൾ.
നന്ദി :-)
Deleteകൊള്ളാം .മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പില് ആണോ വന്നത്.
ReplyDeleteനന്ദി... :-) മാതൃഭൂമിയിലെ കലാലയങ്ങളിലൂടെ എന്ന പംക്തിയില്...
Deleteഇങ്ങള് ആള് കൊള്ളാല്ലോ..! കലക്കീട്ടോ..!
ReplyDeleteനന്ദി നിസാര് ഭായ് :-)
Deleteനല്ല വരികൾ
ReplyDeleteനന്ദി... :-)
Deleteകൊള്ളാം
ReplyDeleteനന്ദി... :-)
Deleteadipoli ayirikkunnu bhai :) Published writer analle :)
ReplyDeleteനന്ദി അനില്... :-) ചിലതൊക്കെ അച്ചടിമഷി പുരണ്ടിട്ടുണ്ട്... അത്രയേ ഉള്ളൂ... :-)
Deleteവിധി വിഹിത മേവനും ലംഘിച്ചു കൂടുമോ?
ReplyDeletethanks :-)
ReplyDeleteവിപരീത ധ്രുവങ്ങള് പരസ്പരം ആകര്ഷിക്കും.. സ്വാഭാവികം.. :)
ReplyDeleteകവിത കൊള്ളാം..
താങ്ക്സ് മനോജേട്ടാ... :-)
Deleteകവിത വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു.. സംഗീത്.!!
ReplyDeleteനന്നായിരിക്കുന്നു...
ReplyDelete